Dnia 17 sierpnia 55 roku Po Bombach o 15:08 Pan Talerz rozpoczął dyskusję pisząc:
Robert Fryderyk myślał, że widział już Wolne Miasto Winktown. Spędził w końcu kilka dni w "Różowym Kundlu", spał w jakiejś klitce którą szmnie Winkowie nazywali apartamentem w hotelu "Rudera". Ba! Raz nawet trafił do Szaletów Miejskich i przyrzekł sobie, że nigdy już tam nie wróci. Dlatego więc, otrzymując zaproszenie od bobrzego kuriera do Ratusza, spodziewał się trafić po raz kolejny do jakiejś współzrujnowanej miejscówki grożącej niechybnym zawaleniem się.
RCA był więc w szoku kiedy zobaczył budynek nazywany przez miejscowych Pałacem Porcelanowego Księscia. Może nie robiący wielkiego wrażenia (w Sclavinii nawet prowincjonalne urzędy wyglądały bardziej okazale), ale jak na warunku Pustkowi Winków to robił naprawdę piorunujące wrażenie. Przede wszystkim się nie rozsypywał i spokojnie można było wejść do środka bez obaw, że oberwie się cegłą w głowę.
Bóbr zaprowadził Księcia Sarmacji do gabinetu Prezydenta Pustkowi, Wielkiej Szychy Otto von Tellera który na tę specjalną okazję ubrał nawet czarny, nieco przykurzony garnitur, nie ściągając jednak z głowy charakterystycznej maski przeciwgazowej i hełmu. Ot widać, taka moda.
Talerz stał przy wielkim dębowym biurku o zielonym obiciu które było zawalone różnego rodzaju papieprzyskami i mapami. Za jego plecami znajdowało się wielkie okno z którego rozpościerał się widok na Wolne Miasto Winktown.
Porcelanowy Książe zaprosił gestem Roberta Fryderyka do siebie. Sarmacki polityk po drodze minął przedstawicieli mediów. Okazało się, że mieli tutaj kamery, a całą ceremonię transmitowano do całych trzech miejsc na Pustkowiach (m. in. do "Różowego Kundla") i podobno nawet w Księstwie można było złapać transmisję, chociaż była czarno-biała i obraz trochę śnieżył.
- Hile Sarmacja i hile Pustkowia! - zaczął Otto von Teller - Zebraliśmy się w ten szczególny dzień tutaj aby uświetnić obchody dwunastu lat istnienia Wolnego Miasta Winktown podpisaniem traktatu o nawiązaniu stosunków dyplomatycznych, przyjaźni i współpracy pomiędzy Księstwem Sarmacji a Pustkowiami Winków. Dla naszego kraju to niesamowicie ważna chwila, być zauważonym przez największe państwo Pollinu. Cieszymy się, że do naszego zapyziałego domu pofatygował się nie kto inn jak sam Książę Sarmacji Robert Fryderyk! Mam osobistą nadzieję, że uda nam się zacieśnić współpracę pomiędzy naszymi krajami i, że w Księstwie Sarmacji w końcu dowiedzą się, że istnieje taki mały kraj na drugim końcu Pollinu jakimi są Pustkowia Winków!
Rozległy się brawa. To wynajęte bobry klaskały aby nadać dramaturgii wydarzeniu.
- Składam więc podpis pod traktatem jedynym długopisem jakim mam - von Taller wyciągnął posklejany taśmą żółto-niebieski długopis i złożył podpis pod dokumentem.
RCA był więc w szoku kiedy zobaczył budynek nazywany przez miejscowych Pałacem Porcelanowego Księscia. Może nie robiący wielkiego wrażenia (w Sclavinii nawet prowincjonalne urzędy wyglądały bardziej okazale), ale jak na warunku Pustkowi Winków to robił naprawdę piorunujące wrażenie. Przede wszystkim się nie rozsypywał i spokojnie można było wejść do środka bez obaw, że oberwie się cegłą w głowę.
Bóbr zaprowadził Księcia Sarmacji do gabinetu Prezydenta Pustkowi, Wielkiej Szychy Otto von Tellera który na tę specjalną okazję ubrał nawet czarny, nieco przykurzony garnitur, nie ściągając jednak z głowy charakterystycznej maski przeciwgazowej i hełmu. Ot widać, taka moda.
Talerz stał przy wielkim dębowym biurku o zielonym obiciu które było zawalone różnego rodzaju papieprzyskami i mapami. Za jego plecami znajdowało się wielkie okno z którego rozpościerał się widok na Wolne Miasto Winktown.
Porcelanowy Książe zaprosił gestem Roberta Fryderyka do siebie. Sarmacki polityk po drodze minął przedstawicieli mediów. Okazało się, że mieli tutaj kamery, a całą ceremonię transmitowano do całych trzech miejsc na Pustkowiach (m. in. do "Różowego Kundla") i podobno nawet w Księstwie można było złapać transmisję, chociaż była czarno-biała i obraz trochę śnieżył.
- Hile Sarmacja i hile Pustkowia! - zaczął Otto von Teller - Zebraliśmy się w ten szczególny dzień tutaj aby uświetnić obchody dwunastu lat istnienia Wolnego Miasta Winktown podpisaniem traktatu o nawiązaniu stosunków dyplomatycznych, przyjaźni i współpracy pomiędzy Księstwem Sarmacji a Pustkowiami Winków. Dla naszego kraju to niesamowicie ważna chwila, być zauważonym przez największe państwo Pollinu. Cieszymy się, że do naszego zapyziałego domu pofatygował się nie kto inn jak sam Książę Sarmacji Robert Fryderyk! Mam osobistą nadzieję, że uda nam się zacieśnić współpracę pomiędzy naszymi krajami i, że w Księstwie Sarmacji w końcu dowiedzą się, że istnieje taki mały kraj na drugim końcu Pollinu jakimi są Pustkowia Winków!
Rozległy się brawa. To wynajęte bobry klaskały aby nadać dramaturgii wydarzeniu.
- Składam więc podpis pod traktatem jedynym długopisem jakim mam - von Taller wyciągnął posklejany taśmą żółto-niebieski długopis i złożył podpis pod dokumentem.
Cytuj
Traktat o wzajemnym uznaniu, nawiązaniu stosunków dyplomatycznych, przyjaźni i współpracy
między Księstwem Sarmacji a Pustkowiami Winków
sporządzony w Książęcym Mieście Grodzisku w dniu 17 sierpnia 2018 roku (55 roku Po Bombach)
Wysokie Układające się Strony:
Jego Książęca Mość Robert Fryderyk, Książę Sarmacji,
w imieniu Księstwa Sarmacji i Królestwa Baridasu,
oraz
Otto von Teller, Prezydent i Wielka Szycha,
w imieniu Pustkowi Winków
uzgodniły, co następuje:
Art. 1.
Wysokie Układające się Strony uznają wzajemnie swoje istnienie jako suwerennych państw i podmiotów prawa międzynarodowego, wyrzekają się przemocy we wzajemnych stosunkach oraz postanawiają wszelkie spory rozwiązywać na drodze dyplomatycznej.
Art. 2.
1. Wysokie Układające się Strony ustanawiają między sobą stosunki dyplomatyczne.
2. Stronę wysyłającą na terytorium Strony przyjmującej reprezentuje ambasador.
3. Strona wysyłająca upewni się, że osoba, którą zamierza akredytować jako ambasadora w Stronie przyjmującej, otrzymała agrément tego państwa.
Art. 3.
1. Ambasador korzysta z immunitetu od jurysdykcji karnej Strony przyjmującej. Korzysta on również z immunitetu od jurysdykcji cywilnej i administracyjnej Strony przyjmującej, z wyjątkiem:
a. powództw dotyczących prywatnego majątku na terytorium Strony przyjmującej, chyba że posiada on go w imieniu Strony wysyłającej dla celów misji;
b. powództw dotyczących wszelkiego rodzaju działalności wykonywanej przez ambasadora na terytorium Strony przyjmującej poza jego funkcjami urzędowymi.
2. Ambasador nie jest obowiązany do składania zeznań w charakterze świadka.
3. Ambasador może zrzec się immunitetu jurysdykcyjnego.
4. Wysokie Układające się Strony zobowiązują się rozstrzygać na drodze dyplomatycznej spory wynikłe na tle postępowania ambasadorów.
Art. 4.
1. Strona przyjmująca może w każdym czasie, uzasadniając swą decyzję, zawiadomić Stronę wysyłającą, że ambasador jest persona non grata. Strona wysyłająca odpowiednio do okoliczności bądź odwoła daną osobę bądź położy kres jej funkcjom w misji. Dana osoba może być uznana za non grata przed przybyciem na terytorium Strony przyjmującej.
2. Jeżeli Strona wysyłająca odmawia wykonania lub nie wykonuje w rozsądnym terminie swych obowiązków wynikających z ust. 1, Strona przyjmująca może odmówić uznawania danej osoby za ambasadora.
Art. 5.
1. Wysokie Układające się Strony zobowiązują się wzajemnie do podejmowania działań zmierzających do rozwoju wzajemnych stosunków, a także będą aktywnie sprzyjać rozszerzaniu kontaktów między ich obywatelami.
2. Wysokie Układające się Strony będą sprzyjać rozwojowi współpracy we wszelkich możliwych dziedzinach, w szczególności wojskowości, kultury i sportu, gospodarki, oświaty i nauki.
Art. 6.
1. Traktat podlega ratyfikacji i wejdzie w życie w dniu wymiany dokumentów ratyfikacyjnych, która nastąpi w Wolnym Mieście Winktown.
2. Traktat zostaje zawarty na czas nieokreślony.
3. Traktat utraci moc obowiązującą z upływem trzeciego dnia następującego po wypowiedzeniu go w drodze notyfikacji przez Wysoką Układającą się Stronę.
między Księstwem Sarmacji a Pustkowiami Winków
sporządzony w Książęcym Mieście Grodzisku w dniu 17 sierpnia 2018 roku (55 roku Po Bombach)
Wysokie Układające się Strony:
Jego Książęca Mość Robert Fryderyk, Książę Sarmacji,
w imieniu Księstwa Sarmacji i Królestwa Baridasu,
oraz
Otto von Teller, Prezydent i Wielka Szycha,
w imieniu Pustkowi Winków
uzgodniły, co następuje:
Art. 1.
Wysokie Układające się Strony uznają wzajemnie swoje istnienie jako suwerennych państw i podmiotów prawa międzynarodowego, wyrzekają się przemocy we wzajemnych stosunkach oraz postanawiają wszelkie spory rozwiązywać na drodze dyplomatycznej.
Art. 2.
1. Wysokie Układające się Strony ustanawiają między sobą stosunki dyplomatyczne.
2. Stronę wysyłającą na terytorium Strony przyjmującej reprezentuje ambasador.
3. Strona wysyłająca upewni się, że osoba, którą zamierza akredytować jako ambasadora w Stronie przyjmującej, otrzymała agrément tego państwa.
Art. 3.
1. Ambasador korzysta z immunitetu od jurysdykcji karnej Strony przyjmującej. Korzysta on również z immunitetu od jurysdykcji cywilnej i administracyjnej Strony przyjmującej, z wyjątkiem:
a. powództw dotyczących prywatnego majątku na terytorium Strony przyjmującej, chyba że posiada on go w imieniu Strony wysyłającej dla celów misji;
b. powództw dotyczących wszelkiego rodzaju działalności wykonywanej przez ambasadora na terytorium Strony przyjmującej poza jego funkcjami urzędowymi.
2. Ambasador nie jest obowiązany do składania zeznań w charakterze świadka.
3. Ambasador może zrzec się immunitetu jurysdykcyjnego.
4. Wysokie Układające się Strony zobowiązują się rozstrzygać na drodze dyplomatycznej spory wynikłe na tle postępowania ambasadorów.
Art. 4.
1. Strona przyjmująca może w każdym czasie, uzasadniając swą decyzję, zawiadomić Stronę wysyłającą, że ambasador jest persona non grata. Strona wysyłająca odpowiednio do okoliczności bądź odwoła daną osobę bądź położy kres jej funkcjom w misji. Dana osoba może być uznana za non grata przed przybyciem na terytorium Strony przyjmującej.
2. Jeżeli Strona wysyłająca odmawia wykonania lub nie wykonuje w rozsądnym terminie swych obowiązków wynikających z ust. 1, Strona przyjmująca może odmówić uznawania danej osoby za ambasadora.
Art. 5.
1. Wysokie Układające się Strony zobowiązują się wzajemnie do podejmowania działań zmierzających do rozwoju wzajemnych stosunków, a także będą aktywnie sprzyjać rozszerzaniu kontaktów między ich obywatelami.
2. Wysokie Układające się Strony będą sprzyjać rozwojowi współpracy we wszelkich możliwych dziedzinach, w szczególności wojskowości, kultury i sportu, gospodarki, oświaty i nauki.
Art. 6.
1. Traktat podlega ratyfikacji i wejdzie w życie w dniu wymiany dokumentów ratyfikacyjnych, która nastąpi w Wolnym Mieście Winktown.
2. Traktat zostaje zawarty na czas nieokreślony.
3. Traktat utraci moc obowiązującą z upływem trzeciego dnia następującego po wypowiedzeniu go w drodze notyfikacji przez Wysoką Układającą się Stronę.