Przebudzenie

Przebudzenie

Jeden z szybkich robotów informacyjnych (których w Techrzeszy pełno) przemykał ciasnymi uliczkami techrzeszowskiej fabryki maszyn. Panował tu mrok, rozświetlany przez liczne iskry, sypiące się z taśm produkcyjnych, na których produkowane były maszyny bojowe. Hałas był nie do zniesienia dla ludzkiego ucha. Uderzenia pras, syki tłoków, stuki obracających się kół zębatych, zgrzyty ocierających się o siebie pancernych płyt. Posłuszny robot pędził jednak do celu, do swego jedynego władcy - Fuhrera.

Maszyna wyjechała z fabryki na ulice, po których niegdyś przechadzali się ludzie. Dzisjaj jedyną pozostałością ludzkiej obecności były opuszczone i niszczejące budynki, powoli wyburzane przez roboty inżynieryjne; popękane ulice, gdzieniegdzie walające się szczątki ludzkie, pozostawione na pastwę losu, powykręcane i marne.

Mały posłaniec kierował się w stronę górującej nad miastem Bern, przypominającej stalową piramidę, siedziby jedynorządcy Techrzeszy. Otoczona ze wszech stron ogromnym murem, najeżona wieżyczkami strażniczymi, pilnowana przez mechanicznych strażników, wieża, była centrum całego kraju maszyn. To tutaj, głęboko pod ziemią, znajdował się schron Fuhrera, miejsce, którego władca Techrzeszy nigdy nie opuszczał.

Dotarłszy do ogromnej hali, robot informacyjny zamarł w bezruchu. Tak właśnie przekazywał informacje swemu władcy, podłączonemu do niezliczonej sieci kabli i zwojów, stojącemu w samym środku hali na przypominającym pierścień podeście.

Fuhrer odebrał raport i wiedział, że czas przebudzić siły maszyn. Wiedział, że pora rozpocząć eksterminację życia ludzkiego na Pustkowiach...