Śmierć i życie profesora Sokolova

Śmierć profesora Luntona Sokolova  15 kwietnia 58 roku Po Bombach była tragedią na skalę światową. Oto odszedł człowiek, który w swoich poprzednich żywotach widział wzloty i upadki wielu miejsc. Czy zwykły człowiek byłby w stanie tego dokonać?

Mało kto znał jednak mroczne tajemnice Sokolova…

Jeszcze jako Rainer von Steinberg, pełniąc funkcję Skarbnika w Udzielnym Księstwie Zakonu Templariuszy, wyprowadził on ze skarbu państwa miliony franków dzięki którym był stanie sfinansować swoje szalone eksperymenty i dorobić się jeszcze większych długów karcianych. 

Parę lat później w Królestwie Wurstlandii jako Ludwik Bourbon znany był jako najbardziej zaufany człowiek Markusa I Vilandera Szalonego, żeby po jego abdykacji w tajemniczych okolicznościach, objąć królewski tron i poślubić niejaką Katrinę Famme. 

Życie przykładnego męża nie było jednak dla Sokolova. Tęsknił za pijaństwem i wizytami w domach publicznych, dlatego uciekł do Republiki Palmowej. 

Nawet w niej jednak niektóre zachowania herr Sokolova wzbudzały niesmak, dlatego pewnego dnia skuszony obietnicami (bez pokrycia) Otto von Tellera, zawitał na Pustkowia Winków. 

To właśnie wtedy przylgnęła do niego na stałe łatka degenerata, erotomana, zboczeńca i zbrodniarza, ale nie o tym jest niniejszy artykuł. 

Jak już wspomniano na samym początku, 15 kwietnia 58 roku Po Bombach (według kalendarza wandejskiego, 2021 roku), podczas 2. Rajdu Lwa i Jednorożca .poniósł nasz bohater tragiczną śmierć, wypadając z trasy wyścigu i uderzając w posadzoną przez hasselandzkich terrorystów pancerną brzozę.

Zwłoki profesora Sokolova przetransportowano samolotem do Wolnego Miasta Winktown, gdzie z wykorzystaniem alrajńskiej technologii klonerskiej, probowano sklonować Luntona, ale bezskutecznie. Gdyby ktoś się pytał, skąd się wzięły te dziwne pokraki pałętające się w Podmieście, to już wie.

W związku z brakiem pomysłów jak przywrócić profesora do życia, jego ciało zdecydowano się umieścić w wannie z lodem w podziemiach ratusza i wrócić do sprawy za jakiś czas. 

Musiało minąć 2 i pół roku, aby gnarpy z Crater City do spółki z robotami z Techrzeszy, posunęły się do przodu z badaniami aby przywrócić do życia Luntona Sokolova. Wyhodowano nowe ciało dla profesora w oparciu o notatki projektu Super Soldaten. Jedyną wadą nowego ciała profesora Sokolova była stała potrzeba aplikowania mu mieszanki sterydów z wiagrą, ponieważ bez nich ciało wracało do normalnych, ludzkich rozmiarów do czasu przyjęcia kolejnej dawki. Niestety coś za coś, a jak dobrze wiemy, herr Lunton nigdy nie był zwolennikiem ćwiczeń fizycznych.

Operację przeszczepu mózgu ze starego ciała przeprowadzono w nocy z 31 na 1 listopada 60 roku Po Bombach. Datę tę wybrano nieprzypadkowo, ponieważ nad Wolnym Miastem Winktown miała wtedy przechodzić niezwykle silna burza radiacyjna. Mekkaniczny doktor z Techrzeszy w kilku ruchach otworzył czaszkę tego, co było kiedyś profesorem, wyciągnął zalatujący trochę zgnilizną, nieużywany od dłuższego czasu organ, wypłukał go w 60 procentowym roztworze alkochemicznym i wszczepił do nowego ciała.  

Po operacji przetransportowano windą towarową nowego Luntona Sokolova na dach ratusza Winktown. Uderzenie piorunem miało aktywować funkcje życiowe profesora i przywrócić go Pustkowiom. Oczywiście, austro-węgierska prognoza pogody kłamała, żadnej burzy tej nocy nie było. W akcie desperacji zdecydowano się podłączyć kablami rozruchowymi Sokolova do atomowego akumulatora w wozie von Tellera. 

Po kilku nieudanych próbach udało się przywrócić do życia profesora.

- Koniec wypoczynku profesorze, czas brać się do roboty! - powiedział uśmiechnięty Talerz, wręczając naukowcowi szklankę gorzałki na rozgrzewkę.