Karta Państw Orientyki - Ratyfikowana

[b]KARTA PAŃSTW ORIENTYKI[/b] przyjęta dnia 15 czerwca 2015 roku w Kaharonei [b]Art. 1.[/b] 1. Stronami niniejszej Karty Państw Orientyki, zwanej dalej „Kartąâ€ mogą być państwa Orientyki. 2. Dla celów niniejszej Karty przyjmuje się, że: (1) Państwem Orientyki jest państwo niepodległe, którego stolica lub integralna część terytorium, nie mniejsza od połowy jego łącznej powierzchni na tym kontynencie się znajduje. (2) Pasem przygranicznym jest obszar o szerokości jednego stopnia kątowego, który przylega do wszystkich granic państw Orientyki od ich strony zewnętrznej, na terenie którego państwo lub państwa Orientyki, do granic których pas przylega, posiadają władzę udzielania zgody na lokację nowego państwa na Orientyce lub inkorporację ziem niczyich w pasie przez inne państwo Orientyki. Pas przygraniczny nie stanowi strefy kontroli ani terytorium zależnego państwa Orientyki, do granic którego przylega. Aktualną mapę Orientyki z wytyczonymi pasami przygranicznymi i oznaczeniem, w strefie jakich państw Orientyki się one znajdują publikuje się na stronie internetowej Kongresu. [b]Art. 2.[/b] 1. Państwa Orientyki spotykają się co najmniej raz w roku kalendarzowym na Kongresie Orientyki, zwanym dalej „Kongresem”. 2. Żadnemu państwu Orientyki nie można odmówić prawa udziału w Kongresie. 3. Gospodarzem i organizatorem Kongresu ma prawo być każde państwo Orientyki, które wyrazi taką wolę i uzyska akceptację pozostałych państw Orientyki w drodze konsultacji i przyzwolenia, a gdyby kandydatów do organizacji było więcej niż jeden – w drodze głosowania, którego zwycięzcą jest to państwo Orientyki, które uzyska więcej głosów. 4. Decyzję o wyborze kolejnego gospodarza i organizatora Kongresu podejmuje się na poprzedzającym Kongresie. 5. Gospodarz i organizator Kongresu odpowiada w szczególności za: (1) zapewnienie miejsca obrad Kongresu; (2) zapraszanie państw Orientyki na Kongres; (3) przekazywanie wszelkich niezbędnych informacji o Kongresie jego uczestnikom; oraz ma prawo określać przepisy porządkowe, mające ułatwić przebieg Kongresu. [b]Art. 3.[/b] 1. Nadrzędnym celem Kongresu jest zapewnianie integralności terytorialnej i pokoju na Orientyce. 2. Kongres zajmuje się bieżącymi sprawami i problemami Orientyki, w szczególności zaś rozpatruje te, które zostaną poddane pod obrady przez państwa Orientyki. 3. Kongres nie może podejmować decyzji godzących w suwerenność żadnego państwa bez jego zgody. [b]Art. 4.[/b] 1. Ziemie niczyje Orientyki nie podlegają jurysdykcji żadnego państwa, mogą być przedmiotem pokojowego użytkowania, szczególnie w celach ekonomicznych i naukowych, pod lokację nowych państw, a także inkorporowane przez państwa Orientyki. Ziemie niczyje Orientyki nie mogą być jednak przedmiotem kolonizacji. 2. Lokacja nowego państwa na ziemiach niczyich jest skuteczna, gdy: (1) nowe państwo dokonuje jej na obszarze, który stając się jego terytorium nie obejmuje pasa przygranicznego, (2) nowe państwo dokonując jej na obszarze, który stając się jego terytorium obejmuje część pasa przygranicznego, wówczas musi posiadać zgodę na lokację od każdego państwa Orientyki, w którego części pasa przygranicznego terytorium swoje chce lokować i jeśli to państwo Orientyki od skuteczności dokonania lokacji nowego państwa wymaga uzyskania takiej zgody. 3. Ust. poprzedzający stosuje się odpowiednio do inkorporacji części ziem niczyich przez państwo Orientyki. [b]Art. 5.[/b] 1. Decyzje na Kongresie zapadają w formie uchwał podejmowanych kwalifikowaną większością 3/5 głosów. 2. Każdemu państwu Orientyki – uczestnikowi Kongresu przysługuje jeden głos, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Państwu Orientyki istniejącemu krócej niż sześć miesięcy głos nie przysługuje. 4. W dniu rozpoczęcia Kongresu jego gospodarz i organizator ogłasza listę państw Orientyki – uczestników Kongresu wraz z podaniem liczby przypadającej im głosów, całkowitą liczbę głosów wszystkich państw Orientyki – uczestników Kongresu, a także wymagane większości głosów podczas głosowań. [b]Art. 6.[/b] Kongres ma prawo dokonywać zmian w niniejszej Karcie na podstawie głosowania z wniosku wniesionego przez co najmniej 3 państwa Orientyki – uczestników Kongresu. [b]Art. 7.[/b] 1. Depozytariuszami niniejszej Karty są: Monarchia Austro-Węgierska i Królestwo Surmeńskie. 2. Depozytariusze prowadzą stronę internetową Kongresu, na której zamieszczają w szczególności historię Kongresu, wykaz państw Orientyki – uczestników Kongresu oraz zbiór aktów prawnych podjętych na Kongresie. [b]Art. 8.[/b] 1. Niniejsza Karta podlega ratyfikacji zgodnie z porządkiem konstytucyjnym państwa Orientyki – Strony niniejszej Karty. 2. Karta wchodzi w życie w chwili, gdy fakt ratyfikacji zostanie notyfikowany Depozytariuszom Karty przez co najmniej 5 państw Orientyki, o czym ci zawiadamiają niezwłocznie wszystkie jej Strony. 3. Karta zawarta jest na czas nieokreślony. 4. Każdemu państwu Orientyki – Stronie niniejszej Karty przysługuje prawo do jej wypowiedzenia. Wypowiedzenie nabiera mocy po upływie 30 dni od dnia notyfikacji tego faktu Depozytariuszom Karty, o czym ci zawiadamiają niezwłocznie wszystkie jej Strony. [u]Stwierdzam że dokument został oficjalnie ratyfikowany przez Winków:[/u] [b]Podpisano:[/b] [i](-) Otto von Teller[/i]